Toen ik op een woensdagmorgen op het punt stond om te vertrekken, werd ik gebeld door een mevrouw met een zachte, bescheiden stem. Mevrouw had mijn brochure van iemand gekregen en ze wilde een afspraak met mij maken. Haar man was erg ziek en ging heel hard achteruit. Ze wilde graag samen met mij zijn uitvaart bespreken. Ik had geen dringende afspraak, dus toen ik haar zei dat ik meteen kon langskomen, vond ze dat erg fijn.
Een half uur later stapte ik het huis binnen waar ik hartelijk werd ontvangen door een lieve vrouw, Ria. Haar man Leo lag in de slaapkamer beneden die enkele jaren daarvoor voor hem werd verbouwd met een aangrenzende badkamer. Het echtpaar deelde al jaren lief en leed met elkaar en de laatste 25 jaar van hun huwelijk heeft Ria met veel liefde voor Leo gezorgd. Zij stond altijd voor hem klaar, terwijl zij toch ook flink met haar gezondheid tobde. Ik voelde meteen al veel respect en bewondering voor beiden.
Bijzondere ochtend
Ria vertelde dat haar man de afgelopen dagen veel sliep. Leo at en dronk niet meer. Alhoewel hij er niet klaar voor was om zijn geliefde Ria, kinderen en kleinkinderen te verlaten, was Leo wel klaar met de voortdurende pijn en ongemakken. Klaar met het totaal afhankelijk zijn van anderen, want in de jaren daarvoor kon Leo steeds minder. Hij had al beetje bij beetje afscheid genomen van het “normale” leven. Hij was er klaar voor om naar een andere wereld zonder pijn te gaan. Het gaf dit lieve echtpaar veel troost te geloven dat Leo in deze andere wereld weer samen zou zijn met zijn overleden vader en andere dierbare personen die zij eerder aan de dood hadden verloren.
Samen Leo’s uitvaartwensen bespreken
Tijdens ons gesprek bespraken wij zijn uitvaartwensen. En wat was het bijzonder. Leo, die de dagen daarvoor zoveel had geslapen, was nu zo helder tijdens ons gesprek. Ria was enorm opgelucht dat haar man zelf kon meebeslissen en zij niet alle keuzes alleen hoefde te maken. We spraken over de kist, waarin Leo thuis zou worden opgebaard. Tijdens het bespreken van de rouwkaart kwam meteen één van zijn grote liefhebberijen ter sprake: sierduiven. In de slaapkamer stonden hiervan meerdere beeldjes. Ik heb tijdens ons gesprek meteen de drukker gebeld om een passende rouwbrief te regelen. Op deze persoonlijke rouwbrief mét afbeelding van een duif staat bovenaan de volgende mooie tekst:
De mensen die ik lief heb, verlaat ik
om diegenen die ik lief had terug te vinden.
Nadat we de uitvaart verder hadden besproken, nam ik afscheid van Ria en Leo. Ria vertelde bij het afscheid nemen hoe opgelucht ze was, nu wij samen de uitvaart van Leo hadden besproken en dat wij hadden kennisgemaakt. Zij voelde nu een enorme rust. En ik stapte dankbaar mijn auto in, omdat zij zo’n groot vertrouwen in mij uitsprak.
Enkele weken later, ontbraken de sierduifjes uiteraard niet tijdens het afscheid van Leo in de aula van het crematorium. Zij waakten prachtig naast de kist. En ik vond het een hele eer dat ik de mooie, persoonlijke woorden van Ria, de kinderen en kleinkinderen mocht voordragen tijdens het prachtige afscheid. Rust zacht lieve Leo.